متن سخنرانی دکتر حسین عبده تبریزی با عنوان بیمه باران و شوق پرواز رفیع در نشست مجمع فصلی مدیران ستادی و دفاتر بازاریابی بیمه زندگی باران در روز پنج شنبه 1400/08/06 در هتل ارم (بخش اول: مشکل قراردادهای بلند مدت بیمه زندگی)
همگان بر مشکلات کشور آگاهی داریم و میدانیم که اقتصاد کلان با چالشهای بسیار همراه است. در چنین شرا یطی، به دلیل
رشد نقدینگی و نرخ تورم بالا، انعقاد قراردادهای ریالی بلندمدت در هر عرصه ای از اقتصاد ایران بسیار دشوار می نماید.
مشکلات قراردادهای بلندمدت به بیمه زندگی محدود نمی شود
هر جا که ویژگی محصول مالی ایجاب میکند که قرارداد بلندمدت تنظیم شود، مشکل بروز می کند. به وضعیت صندوق های بازنشستگی نگاه کنید، به دستِ بسته دولت در خلق بدهی های بلندمدت بنگرید، به وضع آشفتۀ مهمترین بازار بلندمدت که در آن وام های بلندمدت خرید مسکن اعطا میشود، یعنی بازار وام های رهنی، نظاره کنید، …
مشکلات بی پایان است. تورم نمی گذارد که قرارداد بلندمدت در ایران معنادار باشد. این مشکل تا زمان حل بنیادین گرفتاريهای اقتصاد کلان در ایران و کاهش نرخ رشد حجم نقدینگی و به تبع آن منطقی شدن نرخ تورم، به شیوه ای بنیادین حل نخواهد شد.
هر چند شرایط برای تنظیم و جاری ساختن قراردادهای بلندمدت به دلیل متغیرهای نامناسب اقتصاد کلان مناسب نیست، اما به لحاظ وضعیت معیشتی مردم و ضرورت مقابله با آثار تورم، افزایش تعداد و رواج بیمه نامه های عمر بیش از گذشته مورد نیاز است.
آمار بودجۀ خانوار و درآمد سرانه متأسفانه بیانگر تضعیف مداوم وضعیت مالی خانوارها از سال 86 تا امروز است. از اینرو، تأمین آتیه و پس انداز کردن برای آینده به امری بسیار ضروری بدل شده است. حتی در این شرایطِ دشوار اقتصاد کلان، بیمه های عمر باید توسعه یابد تا ضمن پاسخگویی به نیاز بیمه گذاران، نیازهای اقتصاد کلان ایران را نیزبرآورده کند.
در چنین شرایطی، در ایران طراحی بیمه نامه های عمر طولانی مدت، به سیاق بیمه نامه ها عمر دنیا، ناممکن است. چنین است که بیمه ها عمری که در سال های گذشته طراحی شده و به فروش رفته، حقوق و منافع بیمه گذاران را ضایع کرده است. بیمه باران با دریافت چنین واقعیتی کوشیده تا با طراحی بیمه نامه پس اندازی، به شیوه ای که متناسب با شرایط تورمی ایران است، حریم منافع بیمه گذاران را پاس دارد.
بیمه های زندگی که در شرکت بیمه زندگی باران به شکل بیمه های پس اندازی ا رائه می شود، و برای بیشتر مردم به معنای انباشت سرمایه جهت اِعمال تصمیمات اقتصادی از قبیل خرید خانه، اتومبیل و یا سپری در قبال تورم است، برای بخشی دیگر از جمعیت تکمیل کننده طرح های بازنشستگی آنان است و عملاً نقش صندوق های بازنشستگی مکمل را دارد . این بیمه نامه ها ابزار تأمین رفاه برای سالها دورتر بوده و به شدت مورد نیاز است.
برای من که از سال 1396 دست از تمام فعالیت های اجرایی خود در شرکتها شسته ام، اندیشیدن به بیمه های پس اندازی زندگی، مشورت دادن گاه و بیگاه و شرکت در نشست های مدیریتی بیمه باران، تنها کنشی است که هنوز مرا با دنیای کسب و کار پیوند می دهد. توسعۀ صنعت بیمه زندگی آنچنان جذاب شده که من هم با شور و شوق آن تحولات را دنبال می کنم.
